تدعر

تدعر. [ ت َ دَع ْ ع ُ ] (ع مص ) زشت گون و پیسه گردیدن روی کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از المنجد) (از اقرب الموارد). || خبیث و ناپاک شدن . (از المنجد) (از اقرب الموارد) :
اخالد هلا اذ سفهت عشیرة
کففت لسان السوء ان یتدعرا.

(از اقرب الموارد).