تازه خط

تازه خط. [زَ / زِ خ َطط / خ َ ] (ص مرکب ) آنکه ریش و سبلت وی بتازگی دمیده باشد. (ناظم الاطباء). نوخط. که تازه از رخسارش خط برآمده باشد. آنکه بتازگی خط او دمیده باشد. آنکه موی تازه بر رخسارش دمیده باشد :
با لب تازه خطش چند سیاهی بزند
چهره ٔ آب خضر را بزمین می مالم .

صائب (از آنندراج ).

دارد ز انفعال رخ تازه خط او
در پیرهن ز جوهر خود خانه آینه .

صائب (ایضاً).