بیهده گفتن
لغتنامه دهخدا
بیهده گفتن . [ هَُ دَ / دِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) بیهوده گفتن .یافه گفتن . هذر. لغو گفتن . لاطائل گفتن :
خاقانی اگر بیهده گفت از سر مستی
مستی به ازو بیهده گوی تو ندیدم .
تا عاقبةالامر... دست تعدی دراز کرد و بیهده گفتن آغاز. (گلستان ).
خاقانی اگر بیهده گفت از سر مستی
مستی به ازو بیهده گوی تو ندیدم .
تا عاقبةالامر... دست تعدی دراز کرد و بیهده گفتن آغاز. (گلستان ).