بیهده سرای
لغتنامه دهخدا
بیهده سرای . [ هَُ دَ / دِ س َ ] (نف مرکب مرخم ) بیهوده سرای . که یاوه و ناراست سراید. سخنسرای بیهوده . یافه سرای :
جز مدح شاه بیهده گوئیست شاعری
هشتاد سال بس که بدی بیهده سرای .
رجوع به بیهده و بیهوده شود.
جز مدح شاه بیهده گوئیست شاعری
هشتاد سال بس که بدی بیهده سرای .
رجوع به بیهده و بیهوده شود.