بیر

بیر. (اِخ ) از بیت ذیل برمی آید که نام دریائی است عنبرخیز (؟). (یادداشت مؤلف ) :
رسد دو نسیم از لب مدح خوانش
بدریای بیر و بیابان فامر.

قادری (از حاشیه ٔ لغت فرس اسدی نخجوانی ).

و رجوع به فامر شود.