بیدستان
لغتنامه دهخدا
بیدستان . [ دِ ] (اِ مرکب ) (از: بید + ستان ) جای انبوه از درخت بید. (ناظم الاطباء). بیدزار. جایی که درخت بید بسیار باشد. از قبیل سروستان و نخلستان .(از آنندراج ). مخلفه . (یادداشت مؤلف ) :
ز چوگان گشته بیدستان همه راه
زمین زآن بید صندل سوده بر ماه .
ز چوگان گشته بیدستان همه راه
زمین زآن بید صندل سوده بر ماه .