بیحیایی
لغتنامه دهخدا
بیحیایی . [ ح َ ] (حامص مرکب ) جسارت و پررویی و گستاخی و بی شرمی و بی ادبی . (ناظم الاطباء). وقاحت . سخت رویی . سترگی . شوخی . پررویی . (یادداشت بخط مؤلف ) :
دوم پرده بیحیایی متن
که خود میدرد پرده ٔ خویشتن .
دوم پرده بیحیایی متن
که خود میدرد پرده ٔ خویشتن .