بیامدن

بیامدن . [ م َ دَ ] (مص ) آمدن :
آهو ز تنگ و کوه بیامد بدشت و راغ
بر سبزه باده خوش بوداکنون اگر خوری .

رودکی .

بیامد دوان دیده بان از چکاد
که آمد ز ایران سواری چو باد.

فردوسی .

رجوع به آمدن شود.