بی شتاب
لغتنامه دهخدا
بی شتاب . [ ش ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) (از: بی + شتاب ) صبور. (السامی فی الاسامی ). || با شکیبائی . بدون عجله . بی تعجیل :
صبر آرد آرزورا بی شتاب
صبرکن واﷲ اعلم بالصواب .
و رجوع به شتاب شود.
صبر آرد آرزورا بی شتاب
صبرکن واﷲ اعلم بالصواب .
و رجوع به شتاب شود.