بگرد آوردنلغتنامه دهخدابگرد آوردن . [ ب ِ گ َ وَ دَ ] (مص مرکب ) بگردش آوردن . (آنندراج ). || به خاک افکندن . پست کردن . نابود کردن . کشتن : که با شاه توران بجویم نبردسر سروران اندر آرم بگرد.فردوسی .
