بچه گانهلغتنامه دهخدابچه گانه . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) که بچه را بکار آید. آنچه بچه بدان بازی کند. درخور بچه . بچگانه . || کار احمقانه . آن کار که بدون تعقل انجام پذیرد.
