بچه آوردن
لغتنامه دهخدا
بچه آوردن . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) بچه برآوردن . بچه زادن . (آنندراج ). بچه کردن . بچه زاییدن :
سگ آورد بچه گر هفت هشت ، کس نخورد
دو سه به حیله بود در دهی و در کوئی .
سگ آورد بچه گر هفت هشت ، کس نخورد
دو سه به حیله بود در دهی و در کوئی .