بوفروشی

بوفروشی . [ ف ُ ] (حامص مرکب ) بوی فروشی . شغل عطار و مشک فروش . عمل بوفروش :
در چین سر زلف تو دربوی فروشی
دم جز بخطا می نزند نافه ٔ آهو.

ابن یمین .

|| (اِ مرکب ) دکان عطار. محل فروش عطرها. و رجوع به بو و بوفروش شود.