بوسه زیب
لغتنامه دهخدا
بوسه زیب . [ س َ / س ِ ] (نف مرکب )... و بوسه فریب و بوسه ریز و بوسه ربااکثر در صفات دهان و لب محبوب مستعمل میشود. (آنندراج ). لبهای تازه بوسیده . (ناظم الاطباء) :
چون کنج لب کجاست کزو بوسه زیب نیست
صائب من از کجا کنم آغاز بوسه را.
چون کنج لب کجاست کزو بوسه زیب نیست
صائب من از کجا کنم آغاز بوسه را.