بوستان گردلغتنامه دهخدابوستان گرد. [ گ َ ] (نف مرکب ) گردنده ٔ در بوستان . (آنندراج ). که تماشای باغ و بوستان کند : ایاغی به این بوستان گرد ده گل سرخ بستان ، می زرد ده .ملاطغرا (از آنندراج ).