بهتان نهادن
لغتنامه دهخدا
بهتان نهادن . [ ب ُ ن ِ / ن َدَ ] (مص مرکب ) افترا بستن . دروغ بستن :
واﷲ که چو گرگ یوسفم واﷲ
بر خیره همی نهند بهتانم .
این چنین بهتان منه بر اهل حق
کاین خیال تست برگردان ورق .
واﷲ که چو گرگ یوسفم واﷲ
بر خیره همی نهند بهتانم .
این چنین بهتان منه بر اهل حق
کاین خیال تست برگردان ورق .