بماننده
لغتنامه دهخدا
بماننده ٔ. [ ب ِ ن َن ْ دَ / دِ ی ِ ] (حرف اضافه ٔ مرکب ) کلمه ٔ تشبیه . (آنندراج ). شبیه . نظیر. همتا. بمانند. رجوع به بمانند و مانند شود :
بماننده ٔ نامدار اردشیر
فزاینده و فرخ و دلپذیر.
بی هیچ اختیار من این جانگزای رنج
در گردنم فتاده بماننده ٔ دوا.
بماننده ٔ نامدار اردشیر
فزاینده و فرخ و دلپذیر.
بی هیچ اختیار من این جانگزای رنج
در گردنم فتاده بماننده ٔ دوا.