بلبلستان
لغتنامه دهخدا
بلبلستان .[ ب ُ ب ُ ل ِ ] (اِ مرکب ) جایی که در آن بلبل فراوان باشد. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) :
بهر گوشه ای چشمه و گلستان
زمین سنبل و شاخ بلبلسِتان .
طلسم دلربایی کرده حسن اجزای خوبی را
ز یک گل در قفس زان داده جائی بلبلستان را.
بهر گوشه ای چشمه و گلستان
زمین سنبل و شاخ بلبلسِتان .
طلسم دلربایی کرده حسن اجزای خوبی را
ز یک گل در قفس زان داده جائی بلبلستان را.