بشولیده کردن
لغت‌نامه دهخدا
بشولیده کردن . [ ب َ / ب ِ / ب ُ دَ / دِ ک َدَ ] (مص مرکب ) پریشان کردن . برهم زدن :
بنالم از غم این روزگار و این آکفت
که هرچه بد سبب شادی و نشاط برفت .
سپید شد سر و اقبال و سال روی بتافت
زمانه حال بشولیده کرد و بخت بخفت .
بنالم از غم این روزگار و این آکفت
که هرچه بد سبب شادی و نشاط برفت .
سپید شد سر و اقبال و سال روی بتافت
زمانه حال بشولیده کرد و بخت بخفت .