بشنگ
لغت‌نامه دهخدا
بشنگ . [ ب َ ش َ ] (اِخ ) پشن . پدر افراسیاب و اغریرث : افراسیاب بن بشنگ افراسیاب بن بشنگ بن زادشم بن توربن فریدون . رجوع به تاریخ گزیده چ عکسی 1328 هَ . ق . لندن ص 66، 90 و مجمل التواریخ و القصص ص 28 و پشنگ و پشن شود :
به شنگ دهر مده دل که آن عجوزه ٔ مست
کباب کرد به شنگی دل هزار بشنگ .
به شنگ دهر مده دل که آن عجوزه ٔ مست
کباب کرد به شنگی دل هزار بشنگ .