بزبازی

بزبازی . [ ب ُ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل بزباز. (فرهنگ فارسی معین ). عمل آنکه بازی و جستن و رقاصی به بز یاد میدهد. (انجمن آرای ناصری ). رقصانیدن بز و بوزنه .(غیاث اللغات ). رقصاندن بز. (آنندراج ) :
ای بسا شیر که آموختیش بزبازی
سوی بازار که برجه هله زیرک هله زود.

مولوی (از آنندراج ).

با تو گر این سگ کند عزم بگرگ آشتی
بازی بز میدهد تا کندت خوک بند.

عطار (از یادداشت بخط دهخدا).

قضا طرح بزبازی جدی کرد
نشد ملتفت شاه افلاک گرد.

ملاطغرا (از بهار عجم ).

ز عدلت میش بزبازی کند با شیرهمچون سگ
ز بهر پاسبانی گرگ دنبال شبان گیرد.

امیرخسرو (از بهار عجم ).

|| حقه بازی . تقلب . انکار مالی بقرض ستده ،یا دفعالوقت کردن در اداء آن . (یادداشت بخط دهخدا).
- بزبازی درآوردن ؛ بز را برقص درآوردن .
- || تقلب کردن . شعبده بازی کردن .