بری ءالساحة
لغتنامه دهخدا
بری ءالساحة. [ ب َ ئُس ْ سا ح َ ] (ع ص مرکب ) بی گناه . که ساحت وی از گناه پاک است :
خو نکردستم به مهجوری مران زین ساحتم
حق همی داند بری ءالساحتم من کل باب .
خو نکردستم به مهجوری مران زین ساحتم
حق همی داند بری ءالساحتم من کل باب .