برگستوان کش
لغتنامه دهخدا
برگستوان کش . [ ب َ گ ُس ْت ْ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ برگستوان . حامل برگستوان . || برگستواندار. برگستوان پوشیده :
همان پیل برگستوان کش هزار
که بگریزد از بوی ایشان سوار.
همان پیل برگستوان کش هزار
که بگریزد از بوی ایشان سوار.