برآب بستن
لغتنامه دهخدا
برآب بستن . [ ب َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) به آب بستن . || سیراب کردن . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) :
زبان برگ پان تا در دهان غنچه اش دیدم
بر آب گریه بستم گلبن آشفته حالی را.
زبان برگ پان تا در دهان غنچه اش دیدم
بر آب گریه بستم گلبن آشفته حالی را.