بباده نشستنلغتنامه دهخدابباده نشستن . [ ب ِ دَ/ دِ ن ِ ش َ ت َ ] (مص مرکب ) مشغول باده گساری شدن . به باده خواری نشستن . مجلس عیش فراهم کردن : برفتند با رود و رامشگران بباده نشستند یکسر سران .فردوسی .