باریکی
لغت‌نامه دهخدا
باریکی . (حامص ) دقت و نازکی . (ناظم الاطباء). نازکی و لطافت و دقت . (آنندراج ). ظرافت . نازکی . (دِمزن ).
چو از باریک بینی موی میسفت
بباریکی سخن چون موی میگفت .
سنانش از موی باریکی سترده
ز چشم موی بینان موی برده .
|| لاغری :
آن چنان کز حجاب تاریکی
کس نبیند دراز و باریکی .
ای ز باریکی میانت همچو مویی در کمر
غنچه از رشک دهانت میخورد خون جگر.
ز باریکی و سستی هر دو پایم
تو گویی پای من پای تنندوست .
چو از باریک بینی موی میسفت
بباریکی سخن چون موی میگفت .
سنانش از موی باریکی سترده
ز چشم موی بینان موی برده .
|| لاغری :
آن چنان کز حجاب تاریکی
کس نبیند دراز و باریکی .
ای ز باریکی میانت همچو مویی در کمر
غنچه از رشک دهانت میخورد خون جگر.
ز باریکی و سستی هر دو پایم
تو گویی پای من پای تنندوست .