بار منت

بار منت . [ رِ م ِن ْ ن َ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اضافه ٔ تشبیهی است که منت وسپاس و شکر را به باری تشبیه کرده است :
به نان خشک قناعت کنیم و جامه ٔ دلق
که بار محنت خود به که بار منت خلق .

سعدی (از امثال و حکم دهخدا).

من که سر در نیاورم به دو کون
گردنم زیر بار منت اوست .

حافظ.

و رجوع به «بار» شود.