ایذج
لغت‌نامه دهخدا
ایذج . [ ذَ ] (اِخ ) نام قدیمی سرزمینی در ناحیه ٔ بختیاری که بعدها مال امیر(مالمیر) نامیده شد و در شهریور 1314 هَ . ش .نام آن به ایذه تبدیل شد. و رجوع به ایذه شود :
بعد از این نشگفت اگر با نکهت خلق خوشت
خیزد از صحرای ایذج نافه ٔ مشک ختن .
ثم سافرنا من مدینة تستر... و وصلنا الی مدینة ایذج و تسمی ایضاً مال الامیر. (ابن بطوطه ). رجوع به ایذه و معجم البلدان شود.
بعد از این نشگفت اگر با نکهت خلق خوشت
خیزد از صحرای ایذج نافه ٔ مشک ختن .
ثم سافرنا من مدینة تستر... و وصلنا الی مدینة ایذج و تسمی ایضاً مال الامیر. (ابن بطوطه ). رجوع به ایذه و معجم البلدان شود.