ایتگین
لغتنامه دهخدا
ایتگین . (اِ) خانه دار و صاحب و خداوند خانه . (برهان ) (از آنندراج ). خانه دار و خداوند خانه . (ناظم الاطباء). خانه دار. (رشیدی ) :
اول شب ایتگین و وشاق آمدیم لیک
الب ارسلان شدیم به پایان صبحگاه .
اول شب ایتگین و وشاق آمدیم لیک
الب ارسلان شدیم به پایان صبحگاه .