اژدهای هفت سر
لغتنامه دهخدا
اژدهای هفت سر. [ اَ دَ ی ِ هََ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اژدهایی اساطیری که هفت سر دارد :
گر اکنون که مار است گردد رها
شود تا نه بس هفت سر اژدها.
جهان چون یکی هفت سر اژدهاست
کسی نیست کز چنگ ونابش رهاست .
ور بری زی او به رشوت اژدهای هفت سر
گوید این فربی یکی یاریست باللّه مار نیست .
گر اکنون که مار است گردد رها
شود تا نه بس هفت سر اژدها.
جهان چون یکی هفت سر اژدهاست
کسی نیست کز چنگ ونابش رهاست .
ور بری زی او به رشوت اژدهای هفت سر
گوید این فربی یکی یاریست باللّه مار نیست .