انده کشیدن

انده کشیدن . [ اَ دُه ْ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) اندوه بردن . غم خوردن . تحمل کردن اندوه :
یار آن باشد که انده یار کشد.

عبدالواسع جبلی .

من کانده تو کشیده باشم
اندوه زمانه خوار دارم .

سعدی .