الصلا
لغت‌نامه دهخدا
الصلا. [ اَص ْ ص َ ] (ع صوت ) مرکب از ال (حرف تعریف ) و صلا بمعنی آواز دادن برای خورانیدن طعام یا چیزی دادن به کسی . دعوت برای خوان . ندا کردن برای طعام . رجوع به صَلا شود :
درع حکمت پوشم و بی ترس گویم القتال
خوان فکرت سازم و بی بخل گویم الصلا.
الصلا ای جمله اسرائیلیان
شاه میخواند شما را زآن مکان .
الصلا ای لطف بینان افرحوا
البلا ای قهربینان اترحوا.
الصلا ساده دلان پیچ پیچ
تا خورید از خوان جودم هیچ هیچ .
الصلا! گفتیم ای اهل رشاد
کاین زمان رضوان در جنت گشاد.
درع حکمت پوشم و بی ترس گویم القتال
خوان فکرت سازم و بی بخل گویم الصلا.
الصلا ای جمله اسرائیلیان
شاه میخواند شما را زآن مکان .
الصلا ای لطف بینان افرحوا
البلا ای قهربینان اترحوا.
الصلا ساده دلان پیچ پیچ
تا خورید از خوان جودم هیچ هیچ .
الصلا! گفتیم ای اهل رشاد
کاین زمان رضوان در جنت گشاد.