التفات داشتن
لغتنامه دهخدا
التفات داشتن . [ اِ ت ِ ت َ ] (مص مرکب ) توجه داشتن . متوجه بودن . پروا کردن . نگریستن :
التفات از همه عالم بتو دارد سعدی
همتی کان بتو مصروف بود قاصر نیست .
و رجوع به التفات کردن شود.
التفات از همه عالم بتو دارد سعدی
همتی کان بتو مصروف بود قاصر نیست .
و رجوع به التفات کردن شود.