الباب
لغتنامه دهخدا
الباب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ لُب ّ. (منتهی الارب ) (دهار) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) :
زو دیو گریزنده و او داعی انصاف
زو حکمت نازنده و او منهی الباب .
|| ج ِ لَبَب . (منتهی الارب ).
زو دیو گریزنده و او داعی انصاف
زو حکمت نازنده و او منهی الباب .
|| ج ِ لَبَب . (منتهی الارب ).