اقرعک
لغتنامه دهخدا
اقرعک . [ اَ رَ ع َ ] (اِ مرکب ) قسمی از گل سرخ خرد و کوچک . (ناظم الاطباء) . || (اِ مصغر) مرکب است از اقرع به معنی کچل + ک تصغیر. یعنی کچلک :
تکیه کردی به درختان و جدار
برشدی ای اقرعک هم قرع وار.
تکیه کردی به درختان و جدار
برشدی ای اقرعک هم قرع وار.