افظعلغتنامه دهخداافظع. [ اَ ظَ ] (ع ن تف ) زشت تر. رسواتر. (ناظم الاطباء).فظیعتر. (یادداشت مؤلف ) : و استراق الشعر... افظع من سرقةالبیضاء والصفراء. (مقامات حریری ).