افسانه کردن

افسانه کردن . [ اَ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) شهره کردن . مشهور ساختن :
ما را برندی افسانه کردند
پیران جاهل شیخان گمراه .

حافظ.

حزین افسانه کرد آخر بهر محفل غم دل را.

حزین اصفهانی (از ارمغان آصفی ).

|| سخن گفتن از :
نام تو گفتن نیارم لیک مقصودم توئی
گر حدیث بو و یا افسانه ٔ گل میکنم .

جامی .

و رجوع به افسانه شود.