افسانه خوانیلغتنامه دهخداافسانه خوانی . [ اَ ن َ / ن ِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) افسانه سرایی . افسانه گفتن . داستان سرائی : زلیخا چون شنید آن مهربانی فسون پردازی و افسانه خوانی .جامی (از ارمغان آصفی ).
