اعدامال
لغتنامه دهخدا
اعدامال . [ اَ ] (نف مرکب ) اعدامالنده . کوبنده ٔ اعدا. دشمن کوب :
امین دولت و دین یوسف بن ناصر دین
برادر ملک شاه بند اعدامال .
آفرین گویان چو گویند آفرین در هر دیار
بر قلج طمغاج خان آن شاه اعدامال باد.
امین دولت و دین یوسف بن ناصر دین
برادر ملک شاه بند اعدامال .
آفرین گویان چو گویند آفرین در هر دیار
بر قلج طمغاج خان آن شاه اعدامال باد.