اشک شادی
لغتنامه دهخدا
اشک شادی . [ اَ ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اشکی که از غایت فرح و از گریه ٔ شادی بریزد :
اشک شادی به کنج دیده دوید
مستعد فرودویدن باد.
و رجوع به اشک طرب و اشک شیرین و اشک شکرین و اشک شکری شود.
اشک شادی به کنج دیده دوید
مستعد فرودویدن باد.
و رجوع به اشک طرب و اشک شیرین و اشک شکرین و اشک شکری شود.