اشق

اشق . [ اَ ش َق ق ] (اِخ ) موضعی است در شعر اخطل :
باتت یمانیةالریاح تقوده
حتی استقاد لها بغیر حبال
فی مظلم غدق الرباب کأنما
یسقی الاشق و عالجا بدوالی .

(از معجم البلدان ).