اسامةلغتنامه دهخدااسامة. [ اِ م َ ] (ع مص ) گران کردن بها را. || پرسیدن بهای چیزی را. سؤال کردن بها را از کسی . (منتهی الارب ). || چرانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || گو بر سر چاه کردن . || نظر انداختن بر کسی . (منتهی الارب ).