ارانلغتنامه دهخدااران . [ اَ ] (اِخ ) شهریست که قباد آنرا بنا کرده است . حلوان : اران خواند آن شارسان را قُبادکه تازی کنون نام حلوان نهاد. فردوسی (از بعض لغت نامه ها).و رجوع به ارّان شود.