احمد پارینه
لغت‌نامه دهخدا
احمدپارینه . [ اَ م َ دِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب وصفی ، ضمیر مبهم مرکب ) همان کس بی تغییری در خَلق و خُلق .
- امثال :
من همان احمد پارینه که هستم هستم :
گفتمت امسال شوی به ز پار
رو که همان احمد پارینه ای .
توبه ز می کرده بود دل ، چو تو ساقی شدی
باز همان حال شد احمد پارینه را.
- امثال :
من همان احمد پارینه که هستم هستم :
گفتمت امسال شوی به ز پار
رو که همان احمد پارینه ای .
توبه ز می کرده بود دل ، چو تو ساقی شدی
باز همان حال شد احمد پارینه را.