احمد

احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد حجازی ، ملقب بشهاب الدین شاعر و ادیب . وفات او875 هَ .ق . بود. او راست : کتاب الحمقاءالمغفلین . النیل الرائد من النیل الزائد. قلائدالحور فی جواهر البحور تخمیس قصیده ٔ برده ٔ بوصیری . صوت الحکمة. کنزالحواری فی الحسان من الجواری . ندیم الکئیب و حبیب الحبیب . اختصار شرح مقامات شریشی . و صاحب کشف الظنون در یک موضع وفات او را879 آورده است . و نیز رجوع به شهاب حجازی شود.