احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن علی بن ابی بکر عبدری مکنی به ابوالعباس اندلسی ثم المیورقی او راست :بهجة المهج فی بعض فضائل الطائف و وج . (کشف الظنون ).
