ابوعبدا

ابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) صوفی همدانی . عارفی از مردم چاوپاره محلی از ثغورروم ، در اواخر مائه ٔ سیم و اوائل مائه ٔ چهارم معاصر معتضد و مکتفی و مقتدرعباسی . شیخ الاسلام انصاری و هجویری ذکر او آورده اند و او درک صحبت ابوبکرزقاق مصری کرده و مدتی به بغداد بوده است . رجوع به کشف المحجوب هجویری و نامه ٔ دانشوران ج 3 ص 63 شود.