ابوعبدا

ابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) محمدبن علی بن الحسن . یکی از ملوک بنی نصر اندلس . وی آخرین پادشاه مسلم شبه جزیره ٔ اندلس است و او را محمد یازدهم خوانند به سال 887 هَ . ق . پدر را خلع کرد و بجای او نشست لکن مدت سلطنت او کوتاه بود چه مسیحیان شبه جزیره که آنوقت بر غالب اصقاع اسپانیا مسلط شده بودند با وی جنگ کردند و او شکست خورد و دستگیر و محبوس گردید و در زندان به تابعیت آنان تن درداد و با این شرط از حبس خلاصی یافت و بمقر ملک خویش بازگشت و عم خود ابوعبداﷲ را از غرناطه براند لکن مسلمین از قبول تابعیت او کراهت می نمودند و تمکین وی نمیکردند ناچار او از قبول تابعیت سرباز زد و ملکه ٔ قشتاله از وی مطالبه ٔ ایفای وعد میکرد وکار بجنگ انجامید و مسیحیان ، غرناطه را محاصره و تسخیر کردند و وی به سال 897 هَ . ق . بافریقا گریخت و سلطنت مسلمین در اسپانیا منقرض شد و ابوعبداﷲ به سال 940 هَ . ق . بفارس درگذشت و مسلمین بوی ملک اصغر نام دادند.