ابوسعید

ابوسعید. [ اَ س َ ] (اِخ ) (شیخ ...) اصفهانی . یکی از فقهای عصر شاه اسماعیل صفوی بود و در 926 هَ . ق . از جانب شاه خلعت و فرمان برای امیر غیاث الدین محمد و حکم عزل نظام الدین احمد را بهرات نزد امیرخان بن امیرکلابی ترکمان ، والی خراسان و لله ٔ طهماسب پسر شاه اسماعیل به هرات برد. رجوع به حبط ج 2 ص 379 شود.