26 فرهنگ

ابوسعید

لغت‌نامه دهخدا

ابوسعید. [اَ س َ ] (اِخ ) ابن داودبن متی بن ابوالمعین بن ابی فانه طبیب نصرانی . او با پدرچندی طبیب الظافر باﷲ فاطمی بود و سپس با ملک ماری بن ایوب پادشاه نصرانی از مصر به بیت المقدس شد و به طبابت خاص ملک نصاری اختصاص یافت و آنگاه که سلطان صلاح الدین ایّوبی بیت المقدس را تسخیر کرد ابوسعید با پدر و برادران بخدمت سلطان منصوب گشتند. رجوع بنامه ٔ دانشوران ج 2 ص 445 شود.